EEF VAN BREEN GROUP, PLAYING GAMES, PARADOX TILBURG
Tekst en beeld Louis Obbens (klik voor vergroting)
Multi-talent met uniek muzikaal concept
Onder de noemer van een nieuwjaarsconcert presenteert Eef van Breen zijn debuut CD ‘Playing Games'. Ondanks de voor de hand liggende overeenkomsten tussen Chet Baker en de trompettist en zanger Eef van Breen zijn er voldoende verrassingen tijdens het optreden. Zo start en eindigt het octet met de declamatie van een gedicht waarin de geboorte en verwachtingsvolle, ontluikende leven eindigt met een licht teleurstellend verlopen bestaan. Ook wordt op bescheiden wijze het nieuwe jaar ingeluid door een beperkt deel van het publiek te trakteren op een glaasje champagne.
Eef van Breen bevindt zich duidelijk in zijn explorerende fase en brengt met zijn licht-theatrale benadering, na een voorzichtige eerste set, waarin de stukken soms wat te lang uitsponnen zijn, in het tweede deel ruim voldoende spanning en creativiteit om met een tevreden gevoel huiswaarts te keren.
Zijn muzikale opvatting getuigt van originaliteit en lef, alleen al door de gekozen bezetting, waarin van Breen wordt ondersteund door een harpist, twee violisten, een cellist, een contra/bassist, een pianist en een slagwerker. Maar om kamermuziek op volstrekt logische wijze te laten existeren naast Jazz, via hoofdzakelijk zelf geschreven composities en vernuftige, doorzichtige arrangementen, en daarbij ook nog zijn zangkunsten te etaleren, is van grote klasse. Uiteraard zijn er meer voorbeelden van instrumentalisten die de zangkunst beoefenen. Maar iedereen die de eerste zangtonen van Eef van Breen hoort, ontkomt niet aan de vergelijking met Chet. Gelijk aan de onvergetelijke stem van de legendarisch trompettist weet de geboren Hagenaar de melancholie toe te laten in zijn stem. Ook de ingetogen, welhaast intieme, vertederende kwetsbaarheid en de naïeve dromerigheid vormen de ingrediënten van zijn zangkunst. Overigens bedient van Breen zich van betekenisvollere teksten en weet hij vol verve te ‘scatten' en te imponeren als instrumentalist.
Het unieke samenspel van klassiek geschoolde en jazz-georiënteerde muzikanten springt evenzeer in het oog. Uitgeschreven composities en korte, puntige improvisaties gaan een natuurlijke vrijage met elkaar aan. De ingenieuze composities leiden bij Eef van Breen tot gemoedelijke muziek met een louterende uitwerking. Gaandeweg word je meegezogen door de bedwelmende schoonheid. De wijze waarop de ‘live on stage' opgenomen muziek langzaam wegsterft, terwijl de muzikanten op gepaste wijze het applaus in ontvangst nemen, is veelzeggend voor de totale performance.
